aures

E Victionario

Discretiva

aures dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
aurēs casus nominativus pluralis substantivi auris
aurēs casus accusativus pluralis substantivi auris
aurēs casus vocativus pluralis substantivi auris

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /ˈau̯reːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: au·rēs — morphologica: aur-es

Loci[+/-]

Lucius Annaeus Seneca -3/+65
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Aspice Nomentanum et Apicium, terrarum ac maris, ut isti vocant, bona concoquentis et super mensam recognoscentis omnium gentium animalia; vide hos eosdem in suggestu rosae despectantis popinam suam, aures vocum sono, spectaculis oculos, saporibus palatum suum delectantes; mollibus lenibusque fomentis totum lacessitur eorum corpus et, ne nares interim cessent, odoribus variis inficitur locus ipse, in quo luxuriae parentatur. —De vita beata Senecae [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Lucius Annaeus Seneca - De vita beata. (The Latin Library):  XI, versus 1 — aures
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: aures.