augeor

Discretiva

augeor dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
augeor	prima singularis	praesens	passiva	indicativus	augeō (augēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈau̯.ɡe.or/

(classice)

Syllabificatio phonetica: au·ge·or — morphologica: aug-eor

Loci

T. Maccius Plautus ca. –254…–184

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

antiq. (ca. 200 a.C.n. / 554 a.u.)

• Scio, atque in cogitando maerore augeor,

nam propemodum iam ostendit suam sententiam. —Stichus Plauti