augebant

Discretiva

augebant dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
augēbant	tertia pluralis	imperfectum	activa	indicativus	augeō (augēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /au̯ˈgeːbant/

(classice)

Syllabificatio phonetica: au·gē·bant — morphologica: aug-ebant

Loci

M. Tullius Cicero –106…–43

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (49 a.C.n. / 705 a.u.)

• sed redeo ad Servium. distulimus omnino sermonem in posterum, sed tardus ad exeundum; multo se in suo lectulo malle, quicquid foret. odiosus scrupulus de fili militia Brundisina. unum illud firmissime adseverabat, si damnati restituerentur, in exsilium se iturum. nos autem ad haec et id ipsum certo fore et quae iam fiebant non esse leviora, multaque colligebamus. verum ea non animum eius augebant sed timorem, ut iam celandus magis de nostro consilio quam adhibendus videretur. qua re in hoc non multum est. nos a te admoniti de Caelio cogitabamus. —Epistolae ad Atticum Ciceronis