augeatur

E Victionario

Discretiva

augeatur dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
augeātur tertia singularis praesens passiva coniunctivus augeō (augēre)

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /au̯.geˈaːtur/(classice)
Syllabificatio phonetica: au·ge·ā·tur — morphologica: aug-eatur

Loci[+/-]

M. Tullius Cicero
–106…–43
Aulus Cornelius Celsus
ca. –25…+50
C. Plinius Secundus
23–79
Iordanus Brunus Nolanus
1548–1600
Ulco Cats Bussemaker
1810–1865
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (ca. 85 a.C.n. / 669 a.u.)

  • Sin autem partem turpitudinis, partem honestatis habebit, benivolentiam captare oportebit, ut in genus honestum causa translata videatur. Cum autem erit honestum causae genus, vel praeteriri principium poterit vel, si commodum fuerit, aut a narratione incipiemus aut a lege aut ab aliqua firmissima ratione nostrae dictionis; sin uti principio placebit, benivolentiae partibus utendum est, ut id, quod est, augeatur. In obscuro causae genere per principium dociles auditores efficere oportebit. —De inventione Ciceronis [1][2]

class.  (ca. 30 p.C.n.)

  • Illud tamen in his servandum est, ut post eas febres minus cibi detur, post quas, si per corpus liceret, omnino non daretur. Cum vero febris instet, incipiat, augeatur, consistat, decedat, deinde in decessione consistat aut finiatur, scire licet optimum cibo tempus esse febre finita; deinde, cum decessio eius consistit; tertium, si necesse est, quandocumque decedit: cetera omnia periculosa esse. —De Medicina Celsi [3][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • tunc arbitrantur eas maturescere, et quoniam probatissimum ex iis fiat oleum, accedere etiam ratio pravitati videtur feruntque frigore austeritatem fieri, sicut copiam maturitate, cum sit illa bonitas non temporis, sed generis tarde putrescentium in amurcam. similis error collectam servandi in tabulatis nec prius quam sudet premendi, cum omni mora oleum decrescat, amurca augeatur. itaque vulgo non amplius senas libras singulis modiis exprimi dicunt. —Naturalis historia Plinii [4][2]

Latinitas nova

saec. XVI.

  • Stat ergo, quod omnia elementa in omnia transmutantur et ex omnibus omnia fiunt, ex aliis autem tardius, ex aliis vero citius. In istis vero transmutationibus accidit aliquando, ut duo repugnantia se invicem invertant, ut alterum ex altero augeatur, ut cum augetur ignis ab aere, aer ab humore seu aqua. —Libri physicorum Aristotelis explanati Iordani Bruni [5][2]

saec. XIX.

  • Praeter hos adde etiam eos qui animam faciunt causam motus. Quod enim se ipsum movet, principium esse inquiunt eorum quae moventur. Animal autem, et omne animatum, eo motu qui est secundum locum, se ipsum movet. Sed et proprie moveri dicimus dumtaxat, quod secundum locum movetur. Quodsi quiescat in eodem loco, augeatur autem, vel minuatur, aut varietur: quadamtenus moveri, non simpliciter moveri dicimus. —Aristotelis Physica Bussemakeri [6][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De inventione. (The Latin Library): Liber primus. XV. [21] — augeatur
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 Vicicitatio: augeatur.
  3. 3.0 3.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber tertius, V. [10] — augeatur
  4. 4.0 4.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber quintus decimus, cap. 4, [14] — augeatur
  5. 5.0 5.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - Libri physicorum Aristotelis explanati (Universitas Turicensis): Liber II. Cap. 24. Quae faciliter et difficulter invicem transmutentur. [27] — augeatur
  6. 6.0 6.1 Ulco Cats Bussemaker, Aristotelis Physica. Aristotelis Naturalis Auscultatio Libri VIII, Firmin Didot, Paris 1854. (Universitas Turicensis): Liber VIII, capitulum IX, [3] — augeatur