arebunt

E Victionario

Discretiva

arebunt dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
ārēbunt tertia pluralis futurum activa indicativus āreō (ārēre)

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /aːˈreːbunt/(classice)
Syllabificatio phonetica: ā·rē·bunt — morphologica: ar-ebunt

Usus[+/-]

Latinitas antiqua
  • Ubi bene subactum erit, farinae L. IIII paulatim addito. Id utrumque tracta facito. In qualo, ubi arescant, conponito. Ubi arebunt, conponito puriter. —De re rustica Catonis. (ca. -150). Caput 76, [2].