arebit

E Victionario

Discretiva

arebit dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
ārēbit tertia singularis futurum activa indicativus āreō (ārēre)

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /aːˈreːbit/(classice)
Syllabificatio phonetica: ā·rē·bit — morphologica: ar-ebit

Usus[+/-]

Latinitas antiqua

antiq. (ca. 150 a.Ch.)

  • Postea amurcam eximito et arfacito. Ubi arebit, cummim pridie in aquam infundito, eam postridie diluito. —De re rustica Catonis (234–149 a.Ch.), caput 69, [2].