Jump to content

arati

E Victionario
Solum arati Linguae multae
ab hac subpagina tractatur.
Vide etiam s.v.
Arati.

Discretiva

arati dictio est in variis linguis:

Dictiones similes

[+/-]

Formae affines

[+/-]

arātī

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
arātī casus genitivus singularis · genus masculinum participii arātus
arātī casus genitivus singularis · genus neutrum participii arātus
arātī casus nominativus pluralis · genus masculinum participii arātus
arātī casus vocativus pluralis · genus masculinum participii arātus
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /aˈraːtiː/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·rā·tī — morphologica: arat-i

arati

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
arati forma pluralis · genus masculinum adiectivi arato
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /aˈrati/
Syllabificatio phonetica: a·ra·ti — morphologica: arat-i

Loci

[+/-]
L. Iunius Moderatus Columella
ca. 4-70
C. Plinius Secundus
23-79
antiq. class. II II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.

  • Quo tempore cum arati fuerint, viginti diebus interpositis circa solstitium, quod est nonum vel octavum Kalendas Iulias, iteratos esse oportebit ac deinde circa Septembris Kalendas tertiatos; quoniam in id tempus ab aestivo solstitio convenit inter peritos rei rusticae non esse arandum, nisi si magnis, ut fit non numquam, subitaneis imbribus quasi hibernis pluviis terra permaduerit. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae [1][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • displicebat autem ars ipsa: nec minuit poterat et videbatur nimia ac longius a veritate discedere, spumaque pingi, non ex ore nasci. anxio animi cruciatu, cum in pictura verum esse, non verisimile vellet, absterserat saepius mutaveratque penicillum, nullo modo sibi adprobans. postremo iratus arati, quod intellegeretur, spongeam inpegit inviso loco tabulae. et illa reposuit ablatos colores qualiter cura optaverat, fecitque in pictura fortuna naturam. —Naturalis historia Plinii [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (The Latin Library): Liber secundus. Caput IV. [4]  — arati
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: arati.
  3. 3.0 3.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Universitas Turicensis, Liber 35, cap. 36, [103] — arati