Jump to content

aratas

E Victionario

Discretiva

aratas dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
arātās casus accusativus pluralis · genus femininum participii arātus

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /aˈraːtaːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·rā·tās — morphologica: arat-as

Loci

[+/-]
P. Ovidius Naso
-42…+18
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (versio II, 17/18 p.C.n.)

  • gratia dis domuique tuae: religata catenis
iampridem vestro sub pede Bella iacent.
sub iuga bos veniat, sub terras semen aratas:
Pax Cererem nutrit, Pacis alumna Ceres. —Fasti Ovidii Nasonis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Publius Ovidius Naso - Fasti (versio II, 17/18). (Bibliotheca Augustana): Liber primus, Ianuarius, versus 703 — aratas
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: aratas.