Jump to content

animadvertenda

E Victionario

Discretiva

animadvertenda dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

animadvertenda

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
animadvertenda casus nominativus singularis · genus femininum gerundivi animadvertendus
animadvertenda casus vocativus singularis · genus femininum gerundivi animadvertendus
animadvertenda casus nominativus pluralis · genus neutrum gerundivi animadvertendus
animadvertenda casus accusativus pluralis · genus neutrum gerundivi animadvertendus
animadvertenda casus vocativus pluralis · genus neutrum gerundivi animadvertendus
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /a.ni.mad.werˈten.da/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·ni·mad·ver·ten·da — morphologica: anim-ad-vert-end-a

animadvertendā

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Modus flexurae originis
animadvertendā casus ablativus singularis · genus femininum gerundivi animadvertendus
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /a.ni.mad.werˈten.daː/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·ni·mad·ver·ten·dā — morphologica: anim-ad-vert-end-a

Loci

[+/-]
M. Tullius Cicero
–106…–43
Marcus Terentius Varro
–116…–27
Vitruvius
ca. –80…–15
Aulus Cornelius Celsus
ca. –25…+50
antiq. class.class.class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (69/68 a.C.n.)

  • Quod cum ita sit resque eius modi sit ut in primis a magistratibus animadvertenda videatur, iterum quaero sitne eius rei aliqua actio an nulla. Nullam esse dices? Audire cupio, qui in pace et otio, cum manum fecerit, copias pararit, multitudinem hominum coegerit, armarit, instruxerit, homines inermos qui ad constitutum experiendi iuris gratia venissent armis, viris, terrore periculoque mortis reppulerit, fugarit, averterit, hoc dicat: ‘Feci equidem quae dicis omnia, et ea sunt et turbulenta et temeraria et periculosa. Quid ergo est? impune feci; nam quid agas mecum ex iure civili ac praetorio non habes.’ —Pro A. Caecina oratio Ciceronis [1]

class.  (ca. 37 a.C.n. / 717 a.u.)

  • Quod nemo fructus condit, nisi ut promat, de eo quoque vel sexto gradu animadvertenda pauca. Promunt condita aut propterea quod sunt tuenda, aut quod utenda, aut quod vendunda. Ea quod dissimilia sunt inter se, aliut alio tempore tuendum et utendum. —De agricultura Varronis [2][3]

class.  (ca. 30–22 a.C.n.)

  • Haec autem ex natura rerum sunt animadvertenda et consideranda atque etiam ex membris corporibusque gentium observanda. Namque sol quibus locis mediocriter profundit vapores, in his conservat corpora temperata; quaeque proxime currendo deflagrat, eripit exurendo temperaturam umoris; contra vero refrigeratis regionibus, quod absunt a meridie longe, non exhauritur a caloribus umor, sed ex caelo roscidus aer in corpora fundens umorem efficit ampliores corporaturas vocisque sonitus graviores. —De architectura Vitruvii [4][3]

class.  (ca. 30 p.C.n.)

  • Haec in omni lateris dolore communia sunt: plus negotii est, si acutus quoque morbus is factus est. In hoc praeter ea, quae supra posita sunt, haec animadvertenda sunt; ut cibus sit quam maxime tenuis et lenis, praecipueque sorbitio eaque ex tisana potissimum, aut ius, in quo porrus cum pullo gallinaceo coctus sit, idque non nisi tertio quoque die detur, si tamen per vires licebit: potui vero aqua mulsa, in qua hysopum aut ruta decocta sit. —De Medicina Celsi [5][3]

Fontes

  1. Marcus Tullius Cicero - Pro A. Caecina oratio. (The Latin Library): XII. [33] — animadvertenda
  2. 2.0 2.1 Marcus Terentius Varro - De re rustica / de agricultura. (Loeb Classical Library, Londinio MCMXXXIV). Latin Library: Liber primus, LXII. — animadvertenda
  3. 3.0 3.1 3.2 3.3 Vicicitatio: animadvertenda.
  4. 4.0 4.1 De architectura libri decem Vitruvii, (F. Krohn, Lipsiae 1912). Bibliotheca Augustana. Liber sextus, 1. [3] — animadvertenda
  5. 5.0 5.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber quartus, XIII. De laterum doloribus. [4] — animadvertenda