animadvertam

Discretiva

animadvertam dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
animadvertam	prima singularis	praesens	activa	coniunctivus	animadvertō (animadvertere)
animadvertam	prima singularis	futurum	activa	indicativus	animadvertō (animadvertere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /a.ni.madˈwer.tam/

(classice)

Syllabificatio phonetica: a·ni·mad·ver·tam — morphologica: anim-ad-vert-am

Loci

M. Tullius Cicero –106…–43

Vitruvius ca. –80…–15

L. Iunius Moderatus Columella ca. 4–70

antiq.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

• Sed quid singulorum opiniones animadvertam, nationum varios errores perspicere cum liceat? condiunt Aegyptii mortuos et eos servant domi; Persae etiam cera circumlitos condunt, ut quam maxime permaneant diuturna corpora. Magorum mos est non humare corpora suorum, nisi a feris sint ante laniata; in Hyrcania plebs publicos alit canes, optumates domesticos: nobile autem genus canum illud scimus esse, sed pro sua quisque facultate parat a quibus lanietur, eamque optumam illi esse censent sepulturam. —Tusculanae disputationes Ciceronis

class.  (ca. 30–22 a.C.n.)

• Nobilibus athletis, qui Olympia, [Pythia,] Isthmia, Nemea vicissent, Graecorum maiores ita magnos honores constituerunt, uti non modo in conventu stantes cum palma et corona ferant laudes, sed etiam, cum revertantur in suas civitates cum victoria, triumphantes quadrigis in moenia et in patrias invehantur e reque publica perpetua vita constitutis vectigalibus fruantur. Cum ergo id animadvertam, admiror, quid ita non scriptoribus eidem honores etiamque maiores sint tributi, qui infinitas utilitates aevo perpetuo omnibus gentibus praestant. —De architectura Vitruvii

saec. I.

• Quae cum animadvertam, saepe mecum retractans ac recogitans quam turpi consensu deserta exoleverit disciplina ruris, vereor ne flagitiosa et quodam modo pudenda aut inhonesta videatur ingenuis. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae