Jump to content

amande

E Victionario

Discretiva

amande dictio est in variis linguis:

Dictiones similes

[+/-]

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
amande casus vocativus singularis · genus masculinum gerundivi amandus

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /aˈman.de/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·man·de — morphologica: amand-e

Loci

[+/-]
Aurelius Augustinus Hipponensis
354-430
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica

saec. IV.

  • O frater mi dilecte, o rusticane amande, o dimidium animae meae, cur invidiam non deponis? cur eam diligis? Numquid mortem diligis, numquid ad suspendium pergis? numquid in lacum te projicis? —Sermones de Scripturis Augustini [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, Ad fratres in eremo commorantes. (Universitas Turicensis): Sermo XVIII. De invidia cavenda — amande
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: amande.