amanda

Discretiva

amanda dictio est in variis linguis:

Dictiones similes

• Anglice: Amanda
• Germanice: Amanda
• Italice: Amanda
• Suecice: Amanda

Formae affines

Latine

amanda

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
amanda	casus nominativus singularis · genus femininum	gerundivi amandus
amanda	casus vocativus singularis · genus femininum	gerundivi amandus
amanda	casus nominativus pluralis · genus neutrum	gerundivi amandus
amanda	casus accusativus pluralis · genus neutrum	gerundivi amandus
amanda	casus vocativus pluralis · genus neutrum	gerundivi amandus

Appellatio

API: /aˈman.da/

(classice)

Syllabificatio phonetica: a·man·da — morphologica: amand-a

amandā

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
amandā	casus ablativus singularis · genus femininum	gerundivi amandus

Appellatio

API: /aˈman.daː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: a·man·dā — morphologica: amand-a

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

P. Ovidius Naso -42…+18

antiq.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (49 a.C.n. / 705 a.u.)

• Patris autem lenitas amanda potius ab illo quam tam crudeliter neglegenda. Nam litteras eius ad Caesarem missas ita graviter tulimus ut te quidem celaremus sed ipsius videremur vitam insuavem reddidisse. —Epistolae ad Atticum Ciceronis

class.  (post 1 a.C.n.)

• nec tamen hae mentes nostra poscuntur ab arte:

conveniunt cumbae vela minora meae.

nil nisi lascivi per me discuntur amores;

femina praecipiam quo sit amanda modo.

femina nec flammas nec saevos excutit arcus;

parcius haec video tela nocere viris.

saepe viri fallunt: tenerae non saepe puellae,

paucaque, si quaeras, crimina fraudis habent. —Ars amatoria Ovidii Nasonis