Discretiva
|
amanda dictio est in variis linguis:
|
Dictiones similes[+/-]
Formae affines[+/-]
amanda[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma
|
Modus flexurae
|
originis
|
amanda
|
casus nominativus singularis · genus femininum
|
gerundivi amandus
|
amanda
|
casus vocativus singularis · genus femininum
|
gerundivi amandus
|
amanda
|
casus nominativus pluralis · genus neutrum
|
gerundivi amandus
|
amanda
|
casus accusativus pluralis · genus neutrum
|
gerundivi amandus
|
amanda
|
casus vocativus pluralis · genus neutrum
|
gerundivi amandus
|
Appellatio[+/-]
- Syllabificatio phonetica: a·man·da — morphologica: amand-a
amandā[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma
|
Modus flexurae
|
originis
|
amandā
|
casus ablativus singularis · genus femininum
|
gerundivi amandus
|
Appellatio[+/-]
- Syllabificatio phonetica: a·man·dā — morphologica: amand-a
Latinitas Romana
class. (49 a.C.n. / 705 a.u.)
- Patris autem lenitas amanda potius ab illo quam tam crudeliter neglegenda. Nam litteras eius ad Caesarem missas ita graviter tulimus ut te quidem celaremus sed ipsius videremur vitam insuavem reddidisse. —Epistolae ad Atticum Ciceronis [1][2]
class. (post 1 a.C.n.)
- nec tamen hae mentes nostra poscuntur ab arte:
- conveniunt cumbae vela minora meae.
- nil nisi lascivi per me discuntur amores;
- femina praecipiam quo sit amanda modo.
- femina nec flammas nec saevos excutit arcus;
- parcius haec video tela nocere viris.
- saepe viri fallunt: tenerae non saepe puellae,
- paucaque, si quaeras, crimina fraudis habent. —Ars amatoria Ovidii Nasonis [3]
Fontes