agnus

Latine

Agnus.

Appellatio

•    

  
   API: /ˈaŋ.nʊs/ (classice)

Nomen substantivum

agn|us, -ī masc.

1. Ovis iuvenis, minus quam anno natus.

Declinatio

m.	sing.	plur.
nom.	agnus	agnī	I
gen.	agnī	agnōrum	II
dat.	agnō	agnīs	III
acc.	agnum	agnōs	IV
abl.	agnō	agnīs	VI
voc.	agne	agnī	V

Translationes

Anglice: lamb Finnice: karitsa Francogallice: agneau masc. Graeca Antiqua: ἀμνός (amnos, m.)

Germanice: Lamm neut. Hispanice: cordero masc. Islandice: lamb Lusitane: cordeiro masc. Ruthenice: ягнёнок masc.