Discretiva
|
agitaverint dictio est in variis linguis:
|
Proprietates grammaticales
[+/-]
| Forma
|
Persona
|
Tempus
|
Vox
|
Modus
|
Verbum
|
| agitāverint
|
tertia pluralis
|
perfectum
|
activa
|
coniunctivus
|
agitō (agitāre)
|
| agitāverint
|
tertia pluralis
|
futurum exactum
|
activa
|
indicativus
|
agitō (agitāre)
|
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
- Syllabificatio phonetica: a·gi·tā·ve·rint — morphologica: agitav-erint
|
|
|
|
P. Cornelius Tacitus
55-117
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| antiq.
|
class.
|
I
|
II
|
III
|
IV
|
V
|
VI
|
VII
|
VIII
|
IX
|
X
|
XI
|
XII
|
XIII
|
XIV
|
XV
|
XVI
|
XVII
|
XVIII
|
XIX
|
XX
|
XXI
|
Latinitas postclassica
saec. II. (ca. 116 p.Ch.n.)
- vera prorsus de Druso seniores locutos: displicere regnantibus civilia filiorum ingenia, neque ob aliud interceptos quam quia populum Romanum aequo iure complecti reddita libertate agitaverint. —Annales P. Cornelii Taciti [1]
Fontes
