agitaveramus

Discretiva

agitaveramus dictio est in variis linguis:

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
agitāverāmus	prima pluralis	plusquam perfectum	activa	indicativus	agitō (agitāre)

API: /agitaːweˈraːmus/

Syllabificatio phonetica: a·gi·tā·ve·rā·mus — morphologica: agitav-eramus

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

saec. IV.

Et multi amici agitaveramus animo, et colloquentes ac detestantes turbulentas humanae vitae molestias, pene iam firmaveramus remoti a turbis otiose vivere: id otium sic moliti, ut si quid habere possemus, conferremus in medium, unamque rem familiarem conflaremus ex omnibus; —Confessiones Augustini ^[1]^[2]

↑ ^1.0 ^1.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, Confessiones. (Universitas Turicensis): Liber sextus. Caput XIV, p. 24. — agitaveramus
↑ ^2.0 ^2.1 Vicicitatio: agitaveramus.