agitaturum

E Victionario

Discretiva

agitaturum dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Modus flexurae originis
agitātūrum casus accusativus singularis · genus masculinum participii agitātūrus
agitātūrum casus nominativus singularis · genus neutrum participii agitātūrus
agitātūrum casus accusativus singularis · genus neutrum participii agitātūrus
agitātūrum casus vocativus singularis · genus neutrum participii agitātūrus

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /agitaːˈtuːrum/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·gi·tā·tū·rum — morphologica: agitat-ur-um

Usus[+/-]

Latinitas nova

saec. XVI. - saec. XVII.

  • quam eandem potentiam, quam fex iam in Belgio habet, longo annorum spatio vix collecturus sit Andinus, ut eadem consilia subiugandi Belgii animo agitaturum cum minime vero simile fiat. —Historiae sui temporis libri CXX Iacobi Augusti Thuani (1553-1617). Liber LXXI.