agitassem

Discretiva

agitassem dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

agitāssem

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
agitāssem	prima singularis	plusquam perfectum	activa	coniunctivus	agitō (agitāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /agiˈtaːssem/

(classice)

Syllabificatio phonetica: a·gi·tās·sem — morphologica: agit-assem

Formae aliae

• agitāvissem

Lusitane

agitassem

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
agitassem	tertia pluralis	imperfectum	activa	coniunctivus	agitar

Appellatio pronuntiatusque

API: [ɜʒiˈtasɜ̃̃ĩ]

(Lusitane)

Syllabificatio phonetica: a·gi·tas·sem — morphologica: agit-assem

Loci

Quintus Curtius Rufus ca. 50

Franciscus Petrarca 1304-1374

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• Et, mehercule, referent. Nulla erit tam surda posteritas, nulla tam ingrata fama, quae non in caelum vos debitis laudibus ferat. Itaque etiam si consilium fugae, a qua multum abhorret animus, agitassem, vestra tamen virtute fretus obviam issem hosti. —Historiae Alexandri Magni Curtii Rufi

Latinitas humanistica

saec. XIV.

• Ita me divinitas salvum velit, ut ego perinde fessus animi fessusque membrorum eram, ac si grave durumque negotium non somnians sed vigilans agitassem. —Epistole familiares Petrarcae