Discretiva
|
agitabis dictio est in variis linguis:
|
Formae affines[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
| Forma
|
Persona
|
Tempus
|
Vox
|
Modus
|
Verbum
|
| agitābis
|
secunda singularis
|
futurum
|
activa
|
indicativus
|
agitō (agitāre)
|
Appellatio[+/-]
- Syllabificatio phonetica: a·gi·tā·bis — morphologica: agit-abis
|
|
Publius Vergilius Maro
-70/-19
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| antiq.
|
class.
|
I
|
II
|
III
|
IV
|
V
|
VI
|
VII
|
VIII
|
IX
|
X
|
XI
|
XII
|
XIII
|
XIV
|
XV
|
XVI
|
XVII
|
XVIII
|
XIX
|
XX
|
XXI
|
Latinitas Romana
class. (ca. 37-30 a.Ch.n.)
- saepe etiam cursu timidos agitabis onagros,
- et canibus leporem, canibus venabere dammas;
- saepe volutabris pulsos silvestribus apros
- latratu turbabis agens, montisque per altos
- ingentem clamore premes ad retia cervum. —Georgicon libri IV P. Vergilii Maronis [1][2]
Fontes
