Jump to content

aestimari

E Victionario

Discretiva

aestimari dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
aestimārī
praesens passiva infinitivus aestimō (aestimāre)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ae̯stiˈmaːriː/(classice)
Syllabificatio phonetica: aes·ti·mā·rī — morphologica: aestim-ari

Loci

[+/-]
M. Tullius Cicero
-106…-43
Lucius Annaeus Seneca
-3…+65
Aulus Cornelius Celsus
ca. -25…+50
L. Iunius Moderatus Columella
ca. 4-70
C. Plinius Secundus
23-79
antiq. class.class.class. II II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class. (45 a.C.n.)

  • Nec vero satis acute dicunt: si bona valitudo pluris aestimanda sit longa quam brevis, sapientiae quoque usus longissimus quisque sit plurimi. non intellegunt valitudinis aestimationem spatio iudicari, virtutis oportunitate, ut videantur qui illud dicant idem hoc esse dicturi, bonam mortem et bonum partum meliorem longum esse quam brevem. non vident alia brevitate pluris aestimari, alia diuturnitate. —De finibus bonorum et malorum Ciceronis [1][2]

class.

  • Sic quoque, cum se ripis continet Nilus, per septena ostia in mare emittitur: quodcumque ex his elegeris, mare est. Multos nihilominus ignobiles ramos in aliud atque aliud litus porrigit. Ceterum beluas marinis vel magnitudine vel noxa pares educat, et ex eo quantus sit aestimari potest quod ingentia animalia et pabulo sufficienti et ad vagandum loco continet. —Naturales quaestiones Senecae [3][2]

class. (ca. 30 p.C.n.)

  • Cum vero, quotiens res coegit, desidendo aliquis se exhausit, paulisper debet conquiescere; et ne vires deficiant, utique eo die cibum adsumere; qui plenior an exiguus sit, ex ratione eius accessionis, quae expectabitur aut in metu non erit, aestimari oportebit. —De Medicina Celsi [4][2]

saec. I.

  • Vitis autem fecunda, ciuus pro geniem studemus summittere, non tantum debet eo aestimari, quod uvas compluris exigit, potest enim trunci vastitate id accidere et frequentia palmitum; nec tamen eam feracem dixerim, cuius singulae uvae in singulis sarmentis conspiciuntur. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae [5][2]

saec. I. (ca. 78 p.C.n.)

  • tuber hoc est radicis, maximeque laudatum quod sub terra totum fuerit, et rarius quam quae superne gignuntur etiam in ramis, proprieque quod tanti emitur arborum vitium est, quarum amplitudo ac radices aestimari possunt ex orbibus. sunt autem cupresso feminae atque etiamnum silvestri similes folio, odore, caudice. Ancorarius mons vocatur citerioris Mauretaniae, qui laudatissimum dedit citrum, iam exhaustus. —Naturalis historia Plinii [6][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De finibus bonorum et malorum libri quinque. (The Latin Library): Liber tertius. 14 [47] — aestimari
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 Vicicitatio: aestimari.
  3. 3.0 3.1 Lucius Annaeus Seneca - Naturales quaestiones. (The Latin Library):  Tomus / Liber 4. 2, versus 12 — aestimari
  4. 4.0 4.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber secundus, XII. [2f] — aestimari
  5. 5.0 5.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (The Latin Library): Liber tertius. Caput VI. [2]  — aestimari
  6. 6.0 6.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber tertius decimus, cap. 29, [95] — aestimari