aestimando

E Victionario

Discretiva

aestimando dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

aestimandō[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
aestimandō
activa gerundium­ dativo aestimō (aestimāre)
aestimandō
activa gerundium­ ablativo aestimō (aestimāre)
Forma Modus flexurae originis
aestimandō casus dativus singularis · genus masculinum gerundivi aestimandus
aestimandō casus ablativus singularis · genus masculinum gerundivi aestimandus
aestimandō casus dativus singularis · genus neutrum gerundivi aestimandus
aestimandō casus ablativus singularis · genus neutrum gerundivi aestimandus
Appellatio[+/-]
API: /ae̯stiˈmandoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: aes·ti·man·dō — morphologica: aestim-and-o

Loci[+/-]

M. Tullius Cicero
-106…-43
P. Cornelius Tacitus
55-117
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class. (45 a.C.n.)

  • Quapropter, si vos semel in iudicando finem aequitatis et legis transieritis, scitote vos nullum ceteris in aestimando finem improbitatis et avaritiae reliquisse. —In C. Verrem actio secunda Ciceronis [1][2]

Latinitas postclassica

saec. II. (ca. 116 p.Ch.n.)

  • sed aestimando cuiusque detrimento quattuor progeneri Caesaris, Cn. Domitius, Cassius Longinus, M. Vinicius, Rubellius Blandus delecti additusque nominatione consulum P. Petronius. —Annales P. Cornelii Taciti [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - In C. Verrem actio secunda. (The Latin Library): Liber tertius. 95 [220] — aestimando
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: aestimando.
  3. 3.0 3.1 Publius Cornelius Tacitus - Annales sive ab excessu divi Augusti libri XVI. (The Latin Library): Liber VI. [45] — aestimando