aedificio

Discretiva

aedificio dictio est in variis linguis:

Forma	Modus flexurae	originis
aedificiō	casus dativus singularis	substantivi aedificium
aedificiō	casus ablativus singularis	substantivi aedificium

API: /ae̯diˈfikioː/

Syllabificatio phonetica: ae·di·fi·ci·ō — morphologica: aedi-fic-io

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

class.

Habitare vero aedificio lucido, perflatum aestivum, hibernum solem habente; cavere meridianum solem, matutinum et vespertinum frigus, itemque auras fluminum atque stagnorum; minimeque nubilo caelo soli aperienti se *** committere, ne modo frigus, modo calor moveat; quae res maxime gravedines destillationesque concitat. —De Medicina Celsi ^[1]^[2]

saec. XII.

Mystica visio de aedificio in modum civitatis ostenso, de monte quoque et speculo in illo resplendente, de nube superius candida, inferius nigra, et caeteris in eadem visione apparentibus. —Liber divinorum operum simplicis hominis Hildegardis ^[3]^[2]

↑ ^1.0 ^1.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber primus, II. [[3] ] — aedificio
↑ ^2.0 ^2.1 ^2.2 Vicicitatio: aedificio.
↑ ^3.0 ^3.1 Hildegardis Bingensis - Liber divinorum operum simplicis hominis. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Visio sexta — aedificio