aedificaturi

Discretiva

aedificaturi dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
aedificātūrī	casus genitivus singularis · genus masculinum	participii aedificātūrus
aedificātūrī	casus genitivus singularis · genus neutrum	participii aedificātūrus
aedificātūrī	casus nominativus pluralis · genus masculinum	participii aedificātūrus
aedificātūrī	casus vocativus pluralis · genus masculinum	participii aedificātūrus

Appellatio

API: /ae̯difikaːˈtuːriː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ae·di·fi·cā·tū·rī — morphologica: aedi-ficat-ur-i

Usus

Latinitas humanistica

saec. XVI.

• Ante diluvium et extremum iudicium dicuntur homines vendituri, empturi, aedificaturi, nupturi, etc. id est, toti in hac terrena vita immersi. —Clavis scripturae sacrae pars prima Matthiae Flacii Illyrici (1520-1575). V vendo