Discretiva
|
accures dictio est in variis linguis:
|
Formae affines[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
| Forma
|
Persona
|
Tempus
|
Vox
|
Modus
|
Verbum
|
| accūrēs
|
secunda singularis
|
praesens
|
activa
|
coniunctivus
|
accūrō (accūrāre)
|
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
- Syllabificatio phonetica: cū·rēs — morphologica: cur-es
T. Maccius Plautus
ca. -254…-184
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| antiq.
|
class.
|
I
|
II
|
III
|
IV
|
V
|
VI
|
VII
|
VIII
|
IX
|
X
|
XI
|
XII
|
XIII
|
XIV
|
XV
|
XVI
|
XVII
|
XVIII
|
XIX
|
XX
|
XXI
|
Latinitas Romana
antiq. (ca. 191 a.C.n. / 563 a.u.)
- Immo ut ipse nobis dixit, quo accures magis,
- trecentos nummos Philippos portat praesidi. —Poenulus Plauti [1][2]
Fontes
