Jump to content

absolventem

E Victionario

Discretiva

absolventem dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
absolventem casus accusativus singularis · genus masculinum participii absolvēns
absolventem casus accusativus singularis · genus femininum participii absolvēns

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /absolˈwentem/(classice)
Syllabificatio phonetica: ab·sol·ven·tem — morphologica: ab-solv-ent-em

Loci

[+/-]
Iordanus Brunus Nolanus
1548-1600
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas nova

[+/-]

saec. XVI.

  • Praeter supradictarum imaginum loca habes rursum: Primo in centro abstrahentem seu absolventem, ad orientem ebrium, ad occiden. ibim, ad merid. obstaculum, ad septemtr. ubiquitatis signum. —De imaginum compositione Iordani Bruni [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - De imaginum compositione. (Universitas Turicensis): Sectio II. Cap. XII.  — absolventem
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: absolventem.