absolutura
Discretiva
|
absolutura dictio est in variis linguis: |
Formae affines
[+/-]absolūtūra
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| absolūtūra | casus nominativus singularis · genus femininum | participii absolūtūrus |
| absolūtūra | casus vocativus singularis · genus femininum | participii absolūtūrus |
| absolūtūra | casus nominativus pluralis · genus neutrum | participii absolūtūrus |
| absolūtūra | casus accusativus pluralis · genus neutrum | participii absolūtūrus |
| absolūtūra | casus vocativus pluralis · genus neutrum | participii absolūtūrus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /absoluːˈtuːra/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ab·so·lū·tū·ra — morphologica: ab-solut-ur-a
absolūtūrā
[+/-]Proprietates grammaticales
[+/-]| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| absolūtūrā | casus ablativus singularis · genus femininum | participii absolūtūrus |
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]API: /absoluːˈtuːraː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ab·so·lū·tū·rā — morphologica: ab-solut-ur-a