abitura

E Victionario

Discretiva

abitura dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

abitūra[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
abitūra casus nominativus singularis · genus femininum participii abitūrus
abitūra casus vocativus singularis · genus femininum participii abitūrus
abitūra casus nominativus pluralis · genus neutrum participii abitūrus
abitūra casus accusativus pluralis · genus neutrum participii abitūrus
abitūra casus vocativus pluralis · genus neutrum participii abitūrus
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /abiˈtuːra/(classice)
Syllabificatio phonetica: ab·i·tū·ra — morphologica: ab-itur-a

abitūrā[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]
Forma Modus flexurae originis
abitūrā casus ablativus singularis · genus femininum participii abitūrus
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /abiˈtuːraː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ab·i·tū·rā — morphologica: ab-itur-a