Jump to content

Terentius

E Victionario
Vicipaedia
Vicipaedia
Vicipaedia articulum habet de Terentio.

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /teˈren.ti.us/(classice)
Syllabificatio phonetica: Te·ren·ti·us — morphologica: Terent-ius

Nomen proprium

[+/-]

Terent|ius, -iī masc.

  1. Romanum nomen gentile.
  2. Praenomen masculinum.

Nomina clara

[+/-]

Declinatio

[+/-]
m. sing. plur.
nom. Terentius
I
gen. Terentiī
Terentī
II
dat. Terentiō
III
acc. Terentium
IV
abl. Terentiō
VI
voc. Terentī
V

Progenies

[+/-]
Progenies nominis “Terentius”dilatare ▼
Progenies nominis “Terentius”collabi ▲

Loci

[+/-]
M. Tullius Cicero
-106…-43
C. Plinius Secundus
23-79
P. Cornelius Tacitus
55-117
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (44 a.C.n. / 710 a.u.)

  • Quid enim potest esse tam flexibile, tam devium quam animus eius qui ad alterius non modo sensum ac voluntatem sed etiam vultum atque nutum convertitur?
Negat quis, nego; ait, aio; postremo imperavi egomet mihi
Omnia adsentari,
ut ait idem Terentius, sed ille in Gnathonis persona, quod amici genus adhibere omnino levitatis est. —Laelius de amicitia Ciceronis [1][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • legatus quoque, qui Rhodiorum causam in senatu magna cum admiratione oraverat, in limine curiae protinus expiravit progredi volens, Cn. Baebius Tamphilus, praetura et ipse functus, cum a puero quaesisset horas, Aulus Pompeius in Capitolio, cum deos salutasset, M'. Iuventius Thalna consul, cum sacrificaret, C. Servilius Pansa, cum staret in foro ad tabernam hora diei secunda in P. fratrem innixus, Baebius iudex, dum vadimonium differri iubet, M. Terentius Corax, dum tabellas scribit in foro. —Naturalis historia Plinii [3][2]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 116 p.C.n.)

  • Nam ea tempestate qua Seiani amicitiam ceteri falso exuerant ausus est eques Romanus M. Terentius, ob id reus, amplecti, ad hunc modum apud senatum ordiendo: ‘fortunae quidem meae fortasse minus expediat adgnoscere crimen quam abnuere: sed utcumque casura res est, fatebor et fuisse me Seiano amicum et ut essem expetisse et postquam adeptus eram laetatum.’ —Annales P. Cornelii Taciti [4][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Laelius de amicitia. (The Latin Library): XXV. [93] — Terentius
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: Terentius.
  3. 3.0 3.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber septimus, cap. 54, [182] — Terentius
  4. 4.0 4.1 Publius Cornelius Tacitus - Annales sive ab excessu divi Augusti libri XVI. (The Latin Library): Liber VI. [6.8] — Terentius