sero

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈseroː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: se·rō — morphologica: ser-o

Notatio¹

← Protindeuropaee *ser-

Verbum transitivum

sĕr|ō, -ere, -uī, -tum

1. Concinnare, redimire.

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
ser-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	serō	seram		serēbam	sererem	seram
II. sing.	seris	serās	sere!	serēbās	sererēs	serēs	seritō!
III. sing.	serit	serat		serēbat	sereret	seret	seritō!
I. plur.	serimus	serāmus		serēbāmus	sererēmus	serēmus
II. plur.	seritis	serātis	serite!	serēbātis	sererētis	serētis	seritōte!
III. plur.	serunt	serant		serēbant	sererent	serent	seruntō!
Thema	Vox passiva
ser-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	seror	serar		serēbar	sererer	serar
II. sing.	sereris	serāris	serere!	serēbāris	sererēris	serēris	seritor!
III. sing.	seritur	serātur		serēbātur	sererētur	serētur	seritor!
I. plur.	serimur	serāmur		serēbāmur	sererēmur	serēmur
II. plur.	seriminī	serāminī	seriminī!	serēbāminī	sererēminī	serēminī	—
III. plur.	seruntur	serantur		serēbantur	sererentur	serentur	seruntor!

Thema	Vox activa
seru-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	seruī	seruerim	serueram	seruissem	seruerō
II. sing.	seruistī	serueris	seruerās	seruissēs	serueris
III. sing.	seruit	seruerit	seruerat	seruisset	seruerit
I. plur.	seruimus	seruerimus	seruerāmus	seruissēmus	seruerimus
II. plur.	seruistis	serueritis	seruerātis	seruissētis	serueritis
III. plur.	seruērunt	seruerint	seruerant	seruissent	seruerint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	serere	seruisse	sertūrum, -am, -um esse	serēns		sertūrus, -a, -um­
Vox passiva	serī	sertum, -am, -um esse	sertum īrī		sertus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
serendī		serendus, -a, -um			sertum	sertū

Translationes

Concinnare, redimio

• Anglice: join (en), bind (en) together
• Finnice: sitoa (fi)

• Germanice: zusammenfügen (de), verknüpfen (de), aneinanderreihen (de)
• Suecice: binda (sv)

Notatio²

← Protindeuropaee *si-sH₁-

Vide radicem sa.

Verbum transitivum

sĕr|ō, -ere, sēvī, sătum

1. Semina dispergere.

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
ser-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	serō	seram		serēbam	sererem	seram
II. sing.	seris	serās	sere!	serēbās	sererēs	serēs	seritō!
III. sing.	serit	serat		serēbat	sereret	seret	seritō!
I. plur.	serimus	serāmus		serēbāmus	sererēmus	serēmus
II. plur.	seritis	serātis	serite!	serēbātis	sererētis	serētis	seritōte!
III. plur.	serunt	serant		serēbant	sererent	serent	seruntō!
Thema	Vox passiva
ser-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	seror	serar		serēbar	sererer	serar
II. sing.	sereris	serāris	serere!	serēbāris	sererēris	serēris	seritor!
III. sing.	seritur	serātur		serēbātur	sererētur	serētur	seritor!
I. plur.	serimur	serāmur		serēbāmur	sererēmur	serēmur
II. plur.	seriminī	serāminī	seriminī!	serēbāminī	sererēminī	serēminī	—
III. plur.	seruntur	serantur		serēbantur	sererentur	serentur	seruntor!

Thema	Vox activa
sēv-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	sēvī	sēverim	sēveram	sēvissem	sēverō
II. sing.	sēvistī	sēveris	sēverās	sēvissēs	sēveris
III. sing.	sēvit	sēverit	sēverat	sēvisset	sēverit
I. plur.	sēvimus	sēverimus	sēverāmus	sēvissēmus	sēverimus
II. plur.	sēvistis	sēveritis	sēverātis	sēvissētis	sēveritis
III. plur.	sēvērunt	sēverint	sēverant	sēvissent	sēverint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	serere	sēvisse	satūrum, -am, -um esse	serēns		satūrus, -a, -um­
Vox passiva	serī	satum, -am, -um esse	satum īrī		satus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
serendī		serendus, -a, -um			satum	satū

Translationes

Semina dispergere

• Anglice: sow (en), plant (en)
• Batave: zaaien (nl), planten (nl)
• Dacoromane: semăna (ro), planta (ro)
• Esperantice: semi (eo)
• Finnice: kylvää (fi), istuttaa (fi)

• Germanice: säen (de), pflanzen (de)
• Graeca Antiqua: σπείρω ‎(speírō)
• Hispanice: sembrar (es)

Notatio³

← Latine: sera

Verbum transitivum

sĕr|ō, -āre, -āvī, -ātum

1. Seram obdere.

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
ser-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	serō	serem		serābam	serārem	serābō
II. sing.	serās	serēs	serā!	serābās	serārēs	serābis	serātō!
III. sing.	serat	seret		serābat	serāret	serābit	serātō!
I. plur.	serāmus	serēmus		serābāmus	serārēmus	serābimus
II. plur.	serātis	serētis	serāte!	serābātis	serārētis	serābitis	serātōte!
III. plur.	serant	serent		serābant	serārent	serābunt	serantō!
Thema	Vox passiva
ser-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	seror	serer		serābar	serārer	serābor
II. sing.	serāris	serēris	serāre!	serābāris	serārēris	serāberis	serātor!
III. sing.	serātur	serētur		serābātur	serārētur	serābitur	serātor!
I. plur.	serāmur	serēmur		serābāmur	serārēmur	serābimur
II. plur.	serāminī	serēminī	serāminī!	serābāminī	serārēminī	serābiminī	—
III. plur.	serantur	serentur		serābantur	serārentur	serābuntur	serantor!

Thema	Vox activa
serāv-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	serāvī	serāverim	serāveram	serāvissem	serāverō
II. sing.	serāvistī	serāveris	serāverās	serāvissēs	serāveris
III. sing.	serāvit	serāverit	serāverat	serāvisset	serāverit
I. plur.	serāvimus	serāverimus	serāverāmus	serāvissēmus	serāverimus
II. plur.	serāvistis	serāveritis	serāverātis	serāvissētis	serāveritis
III. plur.	serāvērunt	serāverint	serāverant	serāvissent	serāverint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	serāre	serāvisse	serātūrum, -am, -um esse	serāns		serātūrus, -a, -um­
Vox passiva	serārī	serātum, -am, -um esse	serātum īrī		serātus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
serandī		serandus, -a, -um			serātum	serātū

Translationes

Seram obdere

• Anglice: bolt (en), bar (en)

• Germanice: verriegeln (de), verschließen (de)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈseːroː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: sē·rō — morphologica: ser-o

Notatio⁴

← Latine: sērus

Adverbium

sērō (comparativus: sērius, superlativus: sērissimē)

1. Ad horam diei seram.
2. Ad tempus serum.
3. Nimis sero.

Translationes

Ad horam diei seram

• Anglice: late (en), at a late hour
• Finnice: myöhään (fi), myöhässä (fi)
• Francogallice: tard (fr)

• Germanice: spät (de), abends (de)
• Hispanice: tarde (es)
• Suecice: sent (sv)

Ad tempus serum

• Anglice: late (en)

• Germanice: spät (de)

Nimis sero

• Anglice: too late (en)

• Germanice: zu spät (de)

Discretiva

sero dictio est in variis linguis:

• Esperantice: sero
• Cambrice: sero
• Tagale: sero

Formae affines

Latine

sērō

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
sērō	casus dativus singularis	substantivi sērum
sērō	casus ablativus singularis	substantivi sērum
sērō	casus dativus singularis · genus masculinum	adiectivi sērus
sērō	casus ablativus singularis · genus masculinum	adiectivi sērus
sērō	casus dativus singularis · genus neutrum	adiectivi sērus
sērō	casus ablativus singularis · genus neutrum	adiectivi sērus

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈseːroː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: sē·rō — morphologica: ser-o