Jump to content

Priscianus

E Victionario

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /priːs.kiˈaːnus/(classice)
Syllabificatio phonetica: Prīs·ci·ā·nus morphologica: Priscian-us

Nomen proprium

[+/-]

Prīsciān|us, -ī masc. [1][2][3][4]

  1. Nomen et praenomen masculinumm.
  2. Priscianus Caesariensis, grammaticus Latinus, floruit tempore Anastasii imperatoris, ca. 500-530 p.C.n.
  3. Theodorus Priscianus, medicus tempore Gratiani imperatoris, ca. 370 p.C.n.

Declinatio

[+/-]
m. sing. plur.
nom. Prīsciānus
I
gen. Prīsciānī
II
dat. Prīsciānō
III
acc. Prīsciānum
IV
abl. Prīsciānō
VI
voc. Prīsciāne
V

Usus

[+/-]

Latinitas postclassica

[+/-]

saec. IV. - saec. V.

  • Praesumptum aut conpertum tenes, quanta mihi sit tuae laudis antiquitas. eapropter nihil fieri patior, quod actuum tuorum gratiam devenustet. Priscianus frater meus cum primis philosophorum litteratura et honestate censendus senatu auctore salarii emolumenta consequitur. —Epistulae Q. Aurelii Symmachi (ca. 340-402). Liber primus. Ad Patrem.

Translationes

[+/-]
Nomen et praenomen masculinummdilatare ▼
Nomen et praenomen masculinummcollabi ▲

Fontes

  1. Lapsus in citando: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named Freund
  2. Lapsus in citando: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named Georges
  3. Lapsus in citando: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named Langenscheidt
  4. Lapsus in citando: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named Olivetti