Manlius

Latine

Appellatio

API: /ˈmaːnlius/

(classice)

Syllabificatio phonetica: Mān·li·us — morphologica: Manli-us

Nomen proprium

Mānl|ius, -iī masc.

1. Nomen gentis Romanae.

Declinatio

m.	sing.	plur.
nom.	Mānlius	—	I
gen.	Mānliī Mānlī	—	II
dat.	Mānliō	—	III
acc.	Mānlium	—	IV
abl.	Mānliō	—	VI
voc.	Mānlī	—	V

Nomina clara

• Anicius Manlius Severinus Boethius (ca. 480-525 p.C.n.)

Translationes

Nomen gentis Romanae	dilatare ▼

Nomen gentis Romanae	collabi ▲

Anglice: Manlius (en) Bulgarice: Манлий (bg) m ‎(Manlij) Germanice: Manlius (de) m Hispanice: Manlio (es) m Italice: Manlio (it) m Lusitane: Mânlio (pt) m Ruthenice: Манлий (ru) m ‎(Manlij) Slovene: Manlij (sl) m