Discretiva
|
Hilaribus dictio est in variis linguis:
|
Formae affines[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
| Forma
|
Modus flexurae
|
originis
|
| Hilaribus
|
casus dativus pluralis
|
substantivi Hilaria
|
| Hilaribus
|
casus ablativus pluralis
|
substantivi Hilaria
|
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
- Syllabificatio phonetica: Hi·la·ri·bus — morphologica: Hilar-ibus
Latinitas postclassica
saec. V. (ca. 400 p.C.n.)
- Hilaribus, quibus omnia festa et fieri debere scimus et dici, impletis sollemnibus vehiculo suo me et iudiciali carpento praefectus urbis, vir inlustris ac praefata reverentia nominandus, Iunius Tiberianus accepit. ibi cum animus a causis atque a negotiis publicis solutus ac liber vacaret, sermonem multum a Palatio usque ad hortos Varianos instituit et in eo praecipue de vita principum. —Historia Augusta: Divus Aurelianus Flavii Vopisci Syracusii Cap. 1.
