Jump to content

Hilaribus

E Victionario
Solum Hilaribus Linguae multae
ab hac subpagina tractatur.
Vide etiam s.v.
hilaribus.

Discretiva

Hilaribus dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
Hilaribus casus dativus pluralis substantivi Hilaria
Hilaribus casus ablativus pluralis substantivi Hilaria

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /hiˈla.ri.bus/(classice)
Syllabificatio phonetica: Hi·la·ri·bus — morphologica: Hilar-ibus

Usus

[+/-]
Latinitas postclassica

saec. V.  (ca. 400 p.C.n.)

  • Hilaribus, quibus omnia festa et fieri debere scimus et dici, impletis sollemnibus vehiculo suo me et iudiciali carpento praefectus urbis, vir inlustris ac praefata reverentia nominandus, Iunius Tiberianus accepit. ibi cum animus a causis atque a negotiis publicis solutus ac liber vacaret, sermonem multum a Palatio usque ad hortos Varianos instituit et in eo praecipue de vita principum. —Historia Augusta: Divus Aurelianus Flavii Vopisci Syracusii Cap. 1.