Jump to content

Graecus

E Victionario

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈgrae̯kus/(classice)
Syllabificatio phonetica: Grae·cus — morphologica: Graec-us

Formae aliae

[+/-]

Notatio

[+/-]
Graeca Antiqua: Γραικός (Graikós).

Nomen adiectivum

[+/-]

Graec|us, -a, um (Adv. Graecē)

  1. √ Qui ad linguam Graecorum pertinet.
  2. De Graecia, populo vel lingua sua.

Declinatio

[+/-]
positivus singularis positivus pluralis
 cas. masc. fem. neut.  cas. masc. fem. neut.
nom. Graecus Graeca Graecum nom. Graecī Graecae Graeca
gen. Graecī Graecae Graecī gen. Graecōrum Graecārum Graecōrum
dat. Graecō Graecae Graecō dat. Graecīs Graecīs Graecīs
acc. Graecum Graecam Graecum acc. Graecōs Graecās Graeca
abl. Graecō Graecā Graecō abl. Graecīs Graecīs Graecīs
voc. Graece Graeca Graecum voc. Graecī Graecae Graeca

Translationes

[+/-]

Nomen proprium

[+/-]

Graec|us, -ī masc. (Graeca fem.)

  1. Homo Graecus.

Declinatio

[+/-]
m. sing. plur.
nom. Graecus Graecī I
gen. Graecī Graecōrum II
dat. Graecō Graecīs III
acc. Graecum Graecōs IV
abl. Graecō Graecīs VI
voc. Graece Graecī V

Dictiones derivatae

[+/-]

Translationes

[+/-]