Formula:la-coniugatio-p

E Victionario
Vox activa
Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing.
II. sing.
III. sing.
I. plur.
II. plur.
III. plur.

Exempla[+/-]

fuī[+/-]

{{la-coniugatio-p|radixp=fu
|1sgPerfIndAct=fuī|2sgPerfIndAct=fuistī|3sgPerfIndAct=fuit |1plPerfIndAct=fuimus|2plPerfIndAct=fuistis|3plPerfIndAct=fuērunt
|1sgPerfConAct=fuerim|2sgPerfConAct=fueris|3sgPerfConAct=fuerit |1plPerfConAct=fuerimus|2plPerfConAct=fueritis|3plPerfConAct=fuerint
|1sgPlusIndAct=fueram|2sgPlusIndAct=fuerās|3sgPlusIndAct=fuerat |1plPlusIndAct=fuerāmus|2plPlusIndAct=fuerātis|3plPlusIndAct=fuerant
|1sgPlusConAct=fuissem|2sgPlusConAct=fuissēs|3sgPlusConAct=fuisset |1plPlusConAct=fuissēmus|2plPlusConAct=fuissētis|3plPlusConAct=fuissent
|1sgFutexAct=fuerō|2sgFutexAct=fueris|3sgFutexAct=fuerit |1plFutexAct=fuerimus|2plFutexAct=fueritis|3plFutexAct=fuerint }}
Thema Vox activa
fu- Tempus perfectum plusquam perfectum futurum
exactum
Persona indicativ. coniunct. indicativ. coniunct.
I. sing. fuī fuerim fueram fuissem fuerō
II. sing. fuistī fueris fuerās fuissēs fueris
III. sing. fuit fuerit fuerat fuisset fuerit
I. plur. fuimus fuerimus fuerāmus fuissēmus fuerimus
II. plur. fuistis fueritis fuerātis fuissētis fueritis
III. plur. fuērunt fuerint fuerant fuissent fuerint