Jump to content

Centauro

E Victionario

Discretiva

Centauro dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
Centaurō casus dativus singularis nominis Centaurus
Centaurō casus ablativus singularis nominis Centaurus

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /kenˈtau̯.roː/(classice)
Syllabificatio phonetica: Cen·tau·rō — morphologica: Centaur-o

Loci

[+/-]
Publius Vergilius Maro
-70…-19
Marcus Manilius
fl. 14
Isidorus Hispalensis
560-636
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (ca. 29-19 a.C.n.)

  • velocem Mnestheus agit acri remige Pristim,
mox Italus Mnestheus, genus a quo nomine Memmi,
ingentemque Gyas ingenti mole Chimaeram,
urbis opus, triplici pubes quam Dardana versu
impellunt, terno consurgunt ordine remi;
Sergestusque, domus tenet a quo Sergia nomen,
Centauro invehitur magna, Scyllaque Cloanthus
caerulea, genus unde tibi, Romane Cluenti. —Aeneidos libri XII P. Vergilii Maronis [1][2]

class.

  • Accipe divisas hominis per sidera partes
singulaque imperiis propriis parentia membra,
in quis praecipuas toto de corpore vires
exercent. Aries caput est ante omnia princeps
sortitus censusque sui pulcherrima colla
Taurus, et in Geminis aequali bracchia sorte
scribuntur conexa umeris, pectusque locatum
sub Cancro est, laterum regnum scapulaeque Leonis,
Virginis in propriam descendunt ilia sortem,
Libra regit clunes, et Scorpios inguine gaudet,
Centauro femina accedunt, Capricornus utrisque
imperitat genibus, crurum fundentis Aquari
arbitrium est, Piscesque pedum sibi iura reposcunt. —Astronomicon M. Manilii [3]

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

  • Colocynthis cucurbita agrestis et vehementer amara, quae similiter ut cucurbita per terram flagella tendit. Dicta autem colocynthis quod sit fructu rotundo atque foliis ut cucumis usualis. Centauream Graeci vocant quoniam a Chirone Centauro fertur reperta. Eadem et λιμνήσιος, quia locis humectis nascitur. Eadem et fel terrae propter amaritudinem. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis [4][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Publius Vergilius Maro - Aeneidos libri XII. (Universitas Turicensis): Liber V. Versus 122  — Centauro
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: Centauro.
  3. Marcus Manilius - Astronomicon libri quinque. (Bibliotheca Augustana): Liber secundus, versus 463 — Centauro
  4. 4.0 4.1 Isidorus Hispalensis - Etymologiarum libri XX. (Bibliotheca Augustana):  Liber XVII. De herbis aromaticis sive communibus. Caput IX. [33] — Centauro