Benedictus
Jump to navigation
Jump to search
Latine[+/-]
![]() |
Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari. |
Notatio[+/-]
Participium verbi benedico (ab bene et dico).
Nomen adiectivum[+/-]
benedict|us, -a, -um
- Nomen proprium masculinum.
Declinatio[+/-]
singularis | pluralis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
cas. | masc. | fem. | neut. | cas. | masc. | fem. | neut. |
nom. | benedictus | benedicta | benedictum | nom. | benedictī | benedictae | benedicta |
gen. | benedictī | benedictae | benedictī | gen. | benedictōrum | benedictārum | benedictōrum |
dat. | benedictō | benedictae | benedictō | dat. | benedictīs | benedictīs | benedictīs |
acc. | benedictum | benedictam | benedictum | acc. | benedictōs | benedictās | benedicta |
abl. | benedictō | benedictā | benedictō | abl. | benedictīs | benedictīs | benedictīs |
voc. | benedicte | benedicta | benedictum | voc. | benedictī | benedictae | benedicta |
Dictiones derivatae[+/-]
Translationes[+/-]
- Benedikt masc.