Anicius

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /aˈnikius/

(classice)

Syllabificatio phonetica: A·ni·ci·us — morphologica: Anici-us

Nomen proprium

Anic|ius, -iī masc.

1. Nomen gentis Romanae.

Declinatio

m.	sing.	plur.
nom.	Anicius	—	I
gen.	Aniciī Anicī	—	II
dat.	Aniciō	—	III
acc.	Anicium	—	IV
abl.	Aniciō	—	VI
voc.	Anicī	—	V

Dictiones derivatae

• Aniciānus

Nomina clara

• Flavius Anicius Petronius Probus

Translationes

Nomen gentis Romanae	dilatare ▼

Nomen gentis Romanae	collabi ▲

Anglice: Anicius (en) Bulgarice: Аниций (bg) m ‎(Anicij) Francogallice: Anicius (fr) m Germanice: Anicius (de) m Hispanice: Anicio (es) m Italice: Anicio (it) m Lusitane: Anício (pt) m Ruthenice: Аниций (ru) m ‎(Anicij)