venito
Discretiva
venito dictio est in variis linguis: |
Formae affines[+/-]
Latine[+/-]
venītō[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
venītō | secunda singularis | futurum | activa | imperativus | veniō (venīre) |
venītō | tertia singularis | futurum | activa | imperativus | veniō (venīre) |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /weˈniːtoː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ve·nī·tō — morphologica: ven-ito
vēnītō[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
vēnītō | secunda singularis | futurum | activa | imperativus | vēneō (vēnīre) |
vēnītō | tertia singularis | futurum | activa | imperativus | vēneō (vēnīre) |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /weːˈniːtoː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: vē·nī·tō — morphologica: ven-ito