venit
Discretiva
venit dictio est in variis linguis: |
Formae affines[+/-]
Latine[+/-]
venit[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
venit | tertia singularis | praesens | activa | indicativus | veniō (venīre) |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /ˈwenit/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ve·nit — morphologica: ven-it
vēnit[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
vēnit | tertia singularis | perfectum | activa | indicativus | veniō (venīre) |
vēnit | tertia singularis | praesens | activa | indicativus | vēneō (vēnīre) |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /ˈweːnit/ (classice) - Syllabificatio phonetica: vē·nit — morphologica: ven-it
Dacoromane[+/-]
venit[+/-]
Proprietates grammaticales[+/-]
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
venit | —
|
perfectum | —
|
participium | veni |
Appellatio pronuntiatusque[+/-]
API: /veˈnit/ - Syllabificatio phonetica: ve·nit — morphologica: ven-it