oriens
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /ˈorieːns/ (classice) API: /ˈorienz/ (ecclesiastice) - Syllabificatio phonetica: o·ri·ēns — morphologica: ori-ens
Notatio
[+/-]Participium
[+/-]ŏrĭ|ēns, -entis
- √ Qui oritur.
Declinatio
[+/-]| positivus singularis | positivus pluralis | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| cas. | masc. | fem. | neut. | cas. | masc. | fem. | neut. |
| nom. | oriēns | oriēns | oriēns | nom. | orientēs | orientēs | orientia |
| gen. | orientis | orientis | orientis | gen. | orientium | orientium | orientium |
| dat. | orientī | orientī | orientī | dat. | orientibus | orientibus | orientibus |
| acc. | orientem | orientem | oriēns | acc. | orientēs | orientēs | orientia |
| abl. | orientī oriente |
orientī oriente |
orientī oriente |
abl. | orientibus | orientibus | orientibus |
| voc. | oriēns | oriēns | oriēns | voc. | orientēs | orientēs | orientia |
Translationes
[+/-]Qui oritur
|
Nomen substantivum
[+/-]ori|ēns, -entis
- Sol oriens seu pars horizontis ubi sol oritur.
- Terrae orientales.
Declinatio
[+/-]| f. | sing. | plur. | |
|---|---|---|---|
| nom. | oriēns | orientēs | I |
| gen. | orientis | orientum | II |
| dat. | orientī | orientibus | III |
| acc. | orientem | orientēs | IV |
| abl. | oriente | orientibus | VI |
| voc. | oriēns | orientēs | V |
Translationes
[+/-]Sol oriens seu pars horizontis ubi sol oritur
Terrae orientales