coniux

E Victionario

Latine[+/-]

Appellatio[+/-]

API: /ˈkonjuks/(classice)
Syllabificatio phonetica: con·iux — morphologica: coniux

Formae aliae[+/-]

Notatio[+/-]

coniungo

Nomen substantivum[+/-]

con|iux, -iugis comm., praecipue fem.

  1. Maritus
  2. Uxor.

Declinatio[+/-]

f. sing. plur.
nom. coniux coniugēs I
gen. coniugis coniugum II
dat. coniugī coniugibus III
acc. coniugem coniugēs IV
abl. coniuge coniugibus VI
voc. coniux coniugēs V

Translationes[+/-]

Maritusdilatare ▼
Marituscollabi ▲
Uxordilatare ▼
Uxorcollabi ▲

Loci[+/-]

M. Tullius Cicero
-106…-43
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

  • Aer autem, ut Stoici disputant, interiectus inter mare et caelum Iunonis nomine consecratur, quae est soror et coniux Iovis, quod ei et similitudo est aetheris et cum eo summa coniunctio. —De natura deorum Ciceronis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De natura deorum. (The Latin Library): Liber secundus. 63 [66] — coniux
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: coniux.