confugite

E Victionario

Discretiva

confugite dictio est in variis linguis:

Formae affines[+/-]

Latine[+/-]

Proprietates grammaticales[+/-]

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
cōnfugite secunda pluralis praesens activa imperativus cōnfugiō (cōnfugere)

Appellatio pronuntiatusque[+/-]

API: /koːnˈfugite/(classice)
Syllabificatio phonetica: cōn·fu·gi·te — morphologica: con-fug-ite