pulvis

Latine

Appellatio

Syllabificatio phonetica: pul·vis — morphologica: pulvis

Pulvis in loco exstructionis excitatus

Nomen substantivum

pulv|is, -erĭs masc.

1. √ Multitudo mimimorum corpusculorum.

Declinatio

m.	sing.	plur.
nom.	pulvis	pulverēs	I
gen.	pulveris	pulverum	II
dat.	pulverī	pulveribus	III
acc.	pulverem	pulverēs	IV
abl.	pulvere	pulveribus	VI
voc.	pulvis	pulverēs	V

Dictiones derivatae

• pulvisculus

Usus

• Memento homo, quia pulvis es et in pulverem reverteris. (Ex liturgia ecclesiae catholicae Romanae)

Translationes

Multitudo minimorum corpusculorum

• Esperantice: polvo (eo)
• Germanice: Staub (de) m, Pulver (de) n
• Hebraica: אָבָק‎‎ (he) m ‎(avāk)