princeps

Latine

Notatio

Pro *primoceps per syncopen; a lingua prisca Indeuropaea *pri-isemo- “primus” + *kaps “-ceps” (etiam in auceps, forceps, etc.), a *kap- “capio.”

Nomen adiectivum

prīnc|eps, -ĭpis

1. √ Primus.
2. (subst.) Homo primo statu.

Declinatio

m f	sing.	plur.		n	sing.	plur.
nom.	prīnceps	prīncĭpēs		nom.	prīnceps	prīncĭpa
voc.	prīnceps	prīncĭpēs		voc.	prīnceps	prīncĭpa
acc.	prīncĭpem	prīncĭpēs		acc.	prīnceps	prīncĭpa
gen.	prīncĭpis	prīncĭpum		gen.	prīncĭpis	prīncĭpum
dat.	prīncĭpī	prīncĭpibus		dat.	prīncĭpī	prīncĭpibus
abl.	prīncĭpe	prīncĭpibus		abl.	prīncĭpe	prīncĭpibus