Jump to content

praesentior

E Victionario

Discretiva

praesentior dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Modus flexurae originis
praesentior casus nominativus singularis · genus masculinum praesentior (praesēns comparativus)
praesentior casus vocativus singularis · genus masculinum praesentior (praesēns comparativus)
praesentior casus nominativus singularis · genus femininum praesentior (praesēns comparativus)
praesentior casus vocativus singularis · genus femininum praesentior (praesēns comparativus)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
/prae̯ˈsentior/
Syllabificatio phonetica: prae·sen·ti·or — morphologica: praes-ent-ior

Loci

[+/-]
Decimus Iunius Iuvenalis
100-128
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica

[+/-]

saec. II.

  • templorum quoque maiestas praesentior, et vox
nocte fere media mediamque audita per urbem
litore ab Oceani Gallis venientibus et dis
officium vatis peragentibus. his monuit nos,
hanc rebus Latiis curam praestare solebat
fictilis et nullo violatus Iuppiter auro. —Saturae D. Iuni Iuvenalis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Decimus Iunius Iuvenalis, Saturae. (Ed. brevique adnotatione critica instr. W. V. Clausen, Oxford 1959). Satura XI, versus 111 — praesentior
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: praesentior.