polski

Polonice

Appellatio

• ♪ audire ☞ descriptio /ˈpolski/

Notatio

Pol- “Polon-” + -ski “-icus”.

Nomen

polsk|i, -a, -ie, polscy, -ie

1. Polonicus (-a, -um) || √ De Polonia vel Polonis.
2. (m, sc. język) Lingua Polonica.

Vide etiam

• Polska
• Polak

Formae affines

• Polonice: Polski — Forma genitiva vocis Polska.