nuntio

E Victionario

Latine[+/-]

Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari.

Formae aliae[+/-]

Notatio[+/-]

A nuntius.

Verbum transitivum[+/-]

nuntĭ|ō, -āre, -āvī, -ātum

  1. Dicere nuntium alicui.

Coniugatio[+/-]

Radix praesens nuntĭ-
Praesens indicativum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. nuntĭō nuntĭāmus I. nuntĭor nuntĭāmur
II. nuntĭās nuntĭātis II. nuntĭāris nuntĭāminī
III. nuntĭat nuntĭant III. nuntĭātur nuntĭantur
Imperativus
act. nuntĭā nuntĭāte pass. nuntĭāre nuntĭāminī
Imperativus futurus
II. nuntĭātō nuntĭātōte II. nuntĭātor
III. nuntĭātō nuntĭantō III. nuntĭātor nuntĭantor
Praesens subiunctivum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. nuntĭem nuntĭēmus I. nuntĭer nuntĭēmur
II. nuntĭēs nuntĭētis II. nuntĭēris nuntĭēminī
III. nuntĭet nuntĭent III. nuntĭētur nuntĭentur
Imperfectum indicativum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. nuntĭābam nuntĭābāmus I. nuntĭābar nuntĭābāmur
II. nuntĭābās nuntĭābātis II. nuntĭābāris nuntĭābāminī
III. nuntĭābat nuntĭābant III. nuntĭābātur nuntĭābantur
Imperfectum subiunctivum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. nuntĭārem nuntĭārēmus I. nuntĭārer nuntĭārēmur
II. nuntĭārēs nuntĭārētis II. nuntĭārēris nuntĭārēminī
III. nuntĭāret nuntĭārent III. nuntĭārētur nuntĭārentur
Futurum indicativum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. nuntĭābō nuntĭābimus I. nuntĭābor nuntĭābimur
II. nuntĭābis nuntĭābitis II. nuntĭāberis nuntĭābiminī
III. nuntĭābit nuntĭābunt III. nuntĭābitur nuntĭābuntur
Radix perfecta nuntĭāv-
Perfectum indicativum
act. sing. plur.
I. nuntĭāvī nuntĭāvimus
II. nuntĭāvistī nuntĭāvistis
III. nuntĭāvit nuntĭāvērunt
Perfectum subiunctivum
act. sing. plur.
I. nuntĭāverim nuntĭāverīmus
II. nuntĭāverīs nuntĭāverītis
III. nuntĭāverit nuntĭāverint
Plusquam perfectum indicativum
act. sing. plur.
I. nuntĭāveram nuntĭāverāmus
II. nuntĭāverās nuntĭāverātis
III. nuntĭāverat nuntĭāverant
Plusquam perfectum subiunctivum
act. sing. plur.
I. nuntĭāvissem nuntĭāvissēmus
II. nuntĭāvissēs nuntĭāvissētis
III. nuntĭāvisset nuntĭāvissent
Futurum perfectum
act. sing. plur.
I. nuntĭāverō nuntĭāverimus
II. nuntĭāveris nuntĭāveritis
III. nuntĭāverit nuntĭāverint
Infinitivi
act. pass.
praes. nuntĭāre nuntĭārī
perf. nuntĭāvisse
Participia
praes. nuntĭāns, -antis
perf. nuntĭātus, -a, -um
fut. nuntĭātūrus, -a, -um
Gerundia et supina
subst. nuntĭandum, -ī
adiect. nuntĭandus, -a, -um
supina nuntĭātum, nuntĭātū