Jump to content

latrocinor

E Victionario
Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari.

Verbum deponens

[+/-]

latrocin|or, -arī, latrocinatus

Verbum intransitivum

[+/-]
  1. latro esse

Coniugatio

[+/-]
Radix praesens latrocin-
Praesens indicativum
dep.sing.plur.
I. latrocinorlatrocināmur
II. latrocinārislatrocināminī
III. latrocināturlatrocināntur
Imperativus
dep. latrocinārelatrocināminī
Imperativus futurus
II. latrocinātōr
III. latrocinātōrlatrocinantor
Praesens subiunctivum
dep.sing.plur.
I. latrocinerlatrocinēmur
II. latrocinērislatrocinēminī
III. latrocinēturlatrocinentur
Imperfectum indicativum
dep.sing.plur.
I. latrocinābarlatrocinābāmur
II. latrocinābārislatrocinābāminī
III. latrocinābāturlatrocinābantur
Imperfectum subiunctivum
dep.sing.plur.
I. latrocinārerlatrocinārēmur
II. latrocinārērislatrocinārēminī
III. latrocinārēturlatrocinārentur
Futurum indicativum
dep.sing.plur.
I. latrocināborlatrocinābimur
II. latrocināberislatrocinābiminī
III. latrocinābiturlatrocinābuntur
Infinitivi
act.dep.
praes. latrocinārī
perf.
Participia
praes. latrocinans, -antis
perf. latrocinātus, -a, -um
fut. latrocinātūrus, -a, -um
Gerundia et supina
subst. latrocinandum, -ī
adiect. latrocinandus, -a, -um
supina latrocinātum, latrocinātū

Dictiones derivatae

[+/-]