latrocinor
|
Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari. |
Verbum deponens
[+/-]latrocin|or, -arī, latrocinatus
Verbum intransitivum
[+/-]- latro esse
Coniugatio
[+/-]| Radix praesens latrocin- | |||
|---|---|---|---|
| Praesens indicativum | |||
| dep. | sing. | plur. | |
| I. | latrocinor | latrocināmur | |
| II. | latrocināris | latrocināminī | |
| III. | latrocinātur | latrocināntur | |
| Imperativus | |||
| dep. | latrocināre | latrocināminī | |
| Imperativus futurus | |||
| II. | latrocinātōr | — | |
| III. | latrocinātōr | latrocinantor | |
| Praesens subiunctivum | |||
| dep. | sing. | plur. | |
| I. | latrociner | latrocinēmur | |
| II. | latrocinēris | latrocinēminī | |
| III. | latrocinētur | latrocinentur | |
| Imperfectum indicativum | |||
| dep. | sing. | plur. | |
| I. | latrocinābar | latrocinābāmur | |
| II. | latrocinābāris | latrocinābāminī | |
| III. | latrocinābātur | latrocinābantur | |
| Imperfectum subiunctivum | |||
| dep. | sing. | plur. | |
| I. | latrocinārer | latrocinārēmur | |
| II. | latrocinārēris | latrocinārēminī | |
| III. | latrocinārētur | latrocinārentur | |
| Futurum indicativum | |||
| dep. | sing. | plur. | |
| I. | latrocinābor | latrocinābimur | |
| II. | latrocināberis | latrocinābiminī | |
| III. | latrocinābitur | latrocinābuntur | |
|
|
| |||||||||||||||||||||||||||