koń

E Victionario

Polonice[+/-]

Koń.
(Equus.)

Notatio[+/-]

← Protoslavice *koɲĭ, h.e. Slavica Antiqua  конь  (konĭ)

Si a radice Protindeuropaea *kab-n-io- derivatur, cognatum est cum Latine caballus.

Nomen substantivum[+/-]

koń (m, animans)

  1. equus (-i, m.)

Declinatio[+/-]

sing. plur.
nom. koń konie
gen. konia konie
dat. koniowi koniom
acc. konia konie
ins. koniem końmi
loc. koniu koniach
voc. koniu konie

Dictiones collatae[+/-]

Synonyma

Dictiones derivatae[+/-]

Vide etiam[+/-]