degener
Nomen adiectivum
[+/-]dēgener
- qualitatis inferioris vel generi suo non adaequatus.
Declinatio
| singularis | pluralis | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| cas. | masc. | fem. | neut. | cas. | masc. | fem. | neut. |
| nom. | dēgener | dēgener | dēgener | nom. | dēgenerēs | dēgenerēs | dēgeneria |
| gen. | dēgeneris | dēgeneris | dēgeneris | gen. | dēgenerum dēgenerium |
dēgenerum dēgenerium |
dēgenerum dēgenerium |
| dat. | dēgenerī | dēgenerī | dēgenerī | dat. | dēgeneribus | dēgeneribus | dēgeneribus |
| acc. | dēgenerem | dēgenerem | dēgener | acc. | dēgenerēs | dēgenerēs | dēgeneria |
| abl. | dēgenerī | dēgenerī | dēgenerī | abl. | dēgeneribus | dēgeneribus | dēgeneribus |
| voc. | dēgener | dēgener | dēgener | voc. | dēgenerēs | dēgenerēs | dēgeneria |