cogito

E Victionario

Latine[+/-]

Sappho cogitat.

Verbum temporale[+/-]

cōgĭt|ō, -āre, -āvī, -ātum

  1. Facultatibus intellectualibus uti.
  2. In animo habere.

Coniugatio[+/-]

Radix praesens cōgĭt-
Praesens indicativum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. cōgĭtō cōgĭtāmus I. cōgĭtor cōgĭtāmur
II. cōgĭtās cōgĭtātis II. cōgĭtāris cōgĭtāminī
III. cōgĭtat cōgĭtant III. cōgĭtātur cōgĭtantur
Imperativus
act. cōgĭtā cōgĭtāte pass. cōgĭtāre cōgĭtāminī
Imperativus futurus
II. cōgĭtātō cōgĭtātōte II. cōgĭtātor
III. cōgĭtātō cōgĭtantō III. cōgĭtātor cōgĭtantor
Praesens subiunctivum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. cōgĭtem cōgĭtēmus I. cōgĭter cōgĭtēmur
II. cōgĭtēs cōgĭtētis II. cōgĭtēris cōgĭtēminī
III. cōgĭtet cōgĭtent III. cōgĭtētur cōgĭtentur
Imperfectum indicativum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. cōgĭtābam cōgĭtābāmus I. cōgĭtābar cōgĭtābāmur
II. cōgĭtābās cōgĭtābātis II. cōgĭtābāris cōgĭtābāminī
III. cōgĭtābat cōgĭtābant III. cōgĭtābātur cōgĭtābantur
Imperfectum subiunctivum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. cōgĭtārem cōgĭtārēmus I. cōgĭtārer cōgĭtārēmur
II. cōgĭtārēs cōgĭtārētis II. cōgĭtārēris cōgĭtārēminī
III. cōgĭtāret cōgĭtārent III. cōgĭtārētur cōgĭtārentur
Futurum indicativum
act. sing. plur. pass. sing. plur.
I. cōgĭtābō cōgĭtābimus I. cōgĭtābor cōgĭtābimur
II. cōgĭtābis cōgĭtābitis II. cōgĭtāberis cōgĭtābiminī
III. cōgĭtābit cōgĭtābunt III. cōgĭtābitur cōgĭtābuntur
Radix perfecta cōgĭtāv-
Perfectum indicativum
act. sing. plur.
I. cōgĭtāvī cōgĭtāvimus
II. cōgĭtāvistī cōgĭtāvistis
III. cōgĭtāvit cōgĭtāvērunt
Perfectum subiunctivum
act. sing. plur.
I. cōgĭtāverim cōgĭtāverīmus
II. cōgĭtāverīs cōgĭtāverītis
III. cōgĭtāverit cōgĭtāverint
Plusquam perfectum indicativum
act. sing. plur.
I. cōgĭtāveram cōgĭtāverāmus
II. cōgĭtāverās cōgĭtāverātis
III. cōgĭtāverat cōgĭtāverant
Plusquam perfectum subiunctivum
act. sing. plur.
I. cōgĭtāvissem cōgĭtāvissēmus
II. cōgĭtāvissēs cōgĭtāvissētis
III. cōgĭtāvisset cōgĭtāvissent
Futurum perfectum
act. sing. plur.
I. cōgĭtāverō cōgĭtāverimus
II. cōgĭtāveris cōgĭtāveritis
III. cōgĭtāverit cōgĭtāverint
Infinitivi
act. pass.
praes. cōgĭtāre cōgĭtārī
perf. cōgĭtāvisse
Participia
praes. cōgĭtāns, -antis
perf. cōgĭtātus, -a, -um
fut. cōgĭtātūrus, -a, -um
Gerundia et supina
subst. cōgĭtandum, -ī
adiect. cōgĭtandus, -a, -um
supina cōgĭtātum, cōgĭtātū

Translationes[+/-]

Anglice

think en, consider en

Bohemice

myslet cs, uvažovat cs

Dacoromane

cugeta ro

Extrematurane

pensal

Finnice

ajatella fi

Germanice

denken de

Graeca Antiqua

νομίζω (nomizō)
σκέπτομαι (skeptomae)
συλλογίζομαι (sylogizomae)

Neograece

σκέφτομαι (skeftomae)
συλλογιέμαι (sylogiemae)

Hispanice

pensar es

Iudaeohispanice

pensar lad

Lusitane

pensar pt

Suecice

tänka sv